Pętle, drogi, autostrady - przejazdem w Yellowstone

https://photos.app.goo.gl/3MvvVdZn8pmllZkP2

Yellostowne to bardzo dobrze prosperujące przedsiębiorstwo.
Z własnym portem lotniczym, świetnie zorganizowaną bazą noclegową, ze znakomitymi drogami, a nawet krótkim odcinkiem dwupasmowej autostrady. Ale z drugiej strony korzystać z internetu można tylko w dwóch, znacznie oddalonych od siebie punktach, sieci telefoniczne mają słaby zasięg, a schodzenie ze szlaków jest surowo zabronione, bo po prostu jest zwyczajnie niebezpieczne.
Yellostowne istnieje jakby na trzech poziomach
– turystów jedno, dwudniowych, poruszających się przede wszystkim samochodem pomiędzy największymi i najsłynniejszymi atrakcjami Parku. Jest ich całą masa; wysiadają z samochodu na ogromnych parkingach, robią rundę wokół „atrakcji”, pstrykają zdjęcia (chociaż z pełną świadomością „lifetime pictures”) i jadą do następnej (atrakcji oczywiście!). Jest mnóstwo punktów „viewpoint”, z których widok jest wyjątkowo spektakulrany, więc tam zatrzymują się również. Do Yellowstone prowadzą cztery wjazdy, z każdej strony swiata i główny ruch turystyczny odbywa się na dwóch pętlach – północnej i południowej, z których każda ma około 100 mil długości i częściowo się ze sobą pokrywają. Od razu na wstępie każdy dostaje bardzo dobrze opisaną mapkę, a ponadto przy każdym zjeździe na camping są punkty informacji turystycznej, gdzie cały czas jest prowadzony update o sytuacji noclegowej na terenie Parku. Bo ludzi jest całe mnóstwo.
Są campingi ze ścisłą rezerwacją i żeby tam się dostać i na przykład spędzić tydzień, to trzeba to zaplanować w zimie. Wysoki standard tych campingów oznacza flush toilet i bieżącą wodę. Natomiast prysznice są dwa i oddalone od siebie 50 mil. Są również jeszcze inne campingi gdzie dostaje miejsce ten, kto przybędzie pierwszy. Więc ludzie koczują od 5 rano, dostająmiejsce, zakłądają gospodarstwo i mają fun bo mogą się wysiusiać w toalecie z dziurką w ziemi.(Ale dziurka jest głęboka i nic nie czuć. Naprawdę!)
Ten drugi z kolei poziom to turystyka piesza. Jest całe mnóstwo szlaków, o różnym stopniu trudności i miłośnicy hikingu mogą wybierać jak w ulęgałkach.
No i ten trzeci, tak naprawdę dla nikogo niedostępny. Poziom życia przyrody, której człowiek pozwala na rządzenie się własnymi prawami (w Yellowstone nie gasi się na przykład pożarów, które wybuchają często i z przyczyn naturalnych, co ma znakomity wpływ na eko-system), czasem coś tej przyrodzie zaproponuje, ale z całą pewnością uznaje jej prawo i mądrość do rządzenia się według własnych reguł.
Byłam w Yellowstone cztery dni. Jeździłam tymi pętlami, odwiedzałam słynne miejsca (niektóre po dwa razy). Na północy Yellowstone graniczy z Montaną więc podjechałam tam,aby zobaczyć słynne zielone pastwiska i góry Montany i... no co tu dużo mówić PIĘKNE. Byłam również na wycieczce pieszej, zdobyłam szczyt Red Mountain i udało mi się przespać na polu namiotowym "o podwyższonym standardzie”."Odrobiłam" Yellowstone jak porządna uczennnica

No i jeszcze kanion rzeki Yellowston czyli Grand Canyon of theYellostone. Rzeka płynie wartkim, czasem rwącym, wąskim strumieniem. Spada kaskadami wodospadów i jest pięknym wykończeniem „głównego bohatera dramatu” czyli Grand Canyon of the Yellowstone.

Jeszcze nie widziałam kanionu Kolorado, ale to, co zobaczyłam w Yellowstone sprawiło, że opadła mi szczęka. Zresztą nie tylko mnie. „Wow”, „O my Gosh”, „Unbelievable” i różne chińskie, koreańskie i japońskie okrzyki, których nie rozumiałam, ale chyba znaczyły to samo – to nie może być prawda!!! To jest PONAD wyobrażenie tego, co może być piękne.

W takich miejscach chyba wielu ludzi odczuwa to, że PIĘKNO istnieje niezależnie od tego, co człowiek nazwie pięknym. Miliony lat żłobione, malowane skałą i światłem - ciągle się staje. W takich miejscach, nieodparcie przychodzi do głowy myśl, że jest ręka MISTRZA, którego zamysł tworzenia rozkłada się na WIECZNOŚĆ..