O dwóch braciach - Boston i Nowy Jork

K. zapytała mnie - i co dalej? 

https://photos.app.goo.gl/F4rcuASqcDL82kR48

K. ma szerokie horyzonty, jest intelektualistką i wrażliwą erudytką (wiem, to brzmi jak oksymoron, ale w jej przypadku jakoś tajemniczo się splata), więc myślałam, że pyta mnie w ogóle i egzystencjalnie - "co dalej?" - i prawdę mówiąc też bym chciała wiedzieć. 

Ale okazało się, że nie; że K. pyta mnie po prostu - gdzie jadę po Nowym Jorku.

Pożegnania - Nowy Jork i nie tylko.....

https://photos.app.goo.gl/2sKTB5bfGGy2v9TZA

Od ośmiu amerykańskich lat nie byłam w domu sama.
Jakoś szczęśliwie umykało to mej uwagi aż do dzisiaj, ale to nie pierwszy raz, kiedy mój własny refleks wprawia mnie w rozpaczliwe osłupienie. Mogłabym zawalczyć o miejsce na podium w konkursie na ślimacze tempo. Chociaż ma to i dobre strony, bo w przypadku powyższym, dopiero teraz się połapałam, że przez osiem lat byłam zawsze i niezdrowo w zasięgu KOGOŚ; być może refleks szachisty uratował mnie przed tragedią egzystencjalną.