Notatnik 32 podróżniczy

 https://photos.app.goo.gl/uAgYGScngbwKgpBw6

21.03.2022. Panama City

To było jak przejście przez Rubikon. Wczoraj i przedwczoraj opowiadałam o tym zdarzeniu wszystkim, niezależnie od tego czy chciał mnie ktoś słuchać, czy też tak sobie; nikt się jednak specjalnie nie przejmował tym, co miałam do powiedzenia. Ludzie kiwali głowami trochę ze zrozumieniem, trochę ze współczuciem, ale w gruncie rzeczy słuchali tak, jak wszyscy i zawsze,(łącznie ze mną do niedawna) raczej bez większego przejęcia - opowieści o rabunku na ulicy i w biały dzień.   

To nie mnie się przydarzyło, ale byłam obok; szłam z Klaudią, którą poznałam on-line, kilka dni wcześniej na FB, a rankiem feralnego dnia, po wzajemnym i osobistym introduce, postanowiłyśmy pozwiedzać wspólnie Panamę (ona zatrzymała się w Panamie podróżując z Kolumbii, a ja z Kostaryki. Jedna z dołu, druga z góry).

Notatnik 31 podróżniczy

https://photos.app.goo.gl/c1UPRYmckWApamzv7

13.03.2022. Cahuito, Kostaryka, niedziela rano, przy kawie w knajpce przy drodze

Zastanawiam się - z czego to wynika? 

Przyglądam się sobie, przyglądam się ludziom; no cóż, nosimy w sobie marzenia. A kiedy dochodzi do tych marzeń spełnienia, nie lubimy takiej konfrontacji, która je znosi; a jeśli nawet nie znosi, to pokazuje, że życie jest bogatsze niż marzeniowe schematy, które co prawda porządkują nam świat, pozwalają na wewnętrzny spokój i dobre samopoczucie, ale są dalekie od zwyczajnej i bardzo namacalnej prawdy. 

O co mi chodzi? Prawdę rzekłszy o wszystko,

Notatnik 30 podróżniczy

https://photos.app.goo.gl/rsZzcUmfxrFf6S698

3.03. 2022, Monteverde, Kostaryka,

To było szybkie przejście od teorii do praktyki. Ale po kolei.

TEORIA - mozolne edukowanie opornej głowy starego typu z ograniczonym pojmowaniem poruszania się w wirtualnym świecie - głowa jest moja. 

W zmienionych okolicznościach przemieszczania się w przestrzeni czyli bez auta, kwestią czasu była konieczność i umiejętność kupowania, a najpierw wyszukiwania biletów samolotowych - PRAKTYKA.

Od dobrych paru lat latanie u mnie było zawieszone, a tak po prawdzie, wcześniej z samolotami też nie miałam jakoś wybitnie często do czynienia.

TEORIA dopadła mnie poprzez Mateusza - nowego znajomego z mikrobusu do Lanquin.

Młody, oblatany, mówi po polsku, a kciuk od stukania w klawiaturę  lekko odchylony.

Lekcja była długa, z powtarzaniem trudniejszych odcinków:

„tutaj kliknij i musi się wyświetlić takie okienko, bo jak nie,